5 november - plantages en de evenaar
5 november 2012 - Bukit Tinggi, Indonesië
De wake-up call zou met half 6 al vroeg zijn, maar om 5:15 ging al de telefoon in de hotelkamer om ons te wekken. We snoozen toch nog even kleden ons aan en om 6 uur schuiven we aan bij het ontbijt. Buiten het standaard ontbijt dat we elke ochtend krijgen, zit er dit keer een Hollands tintje aan: hagelslag! Een goed begin...
Als we een klein uur onderweg zijn, is het tijd voor de eerste stop. Gepland was te stoppen bij een wasplaats aan de rivier waar de vrouwen uit het dorp de kleding wassen. We hadden dan ook zeepjes meegenomen uit het hotel om uit te delen, maar door de regen is het pad naar de rivier te nat en glibberig. We lopen een klein stukje door langs de weg maar de palmolieplantage. Ook deze plantage oogt niet professioneel, de grond onder de palmbomen staat vol onkruid, waardoor het lastig is de vruchten te 'oogsten' van de grond. De gids vindt toch een vrucht en snijdt deze open en laat hem zien. De olie wordt onder andere gebruikt voor shampoo, wie kent er niet PALMOLIvE shampoo?
We blijven voor de volgende excursie in de plantages, dit keer worden er kruiden verbouwd. Zo zien we de plant waar van de zaden zowel witte als zwarte peper wordt gemaakt. Verder zien we de wortels waar kerrie van wordt gemaakt en ook doppinda's, die aan wortels groeien, wie wist dat? We krijgen nog de cacaobonen te zien, de noot van de nootmuskaat, de boomschors waar kaneel van gemaakt wordt en citroengras. Er wordt afgesloten met een showtje, een aapje wordt aan een touw een palmboom ingestuurd en plukt twee kokosnoten. Het arme beestje wordt daarna weer vastgezet aan zijn paal, maar krijgt als beloning een kokosnoot om leeg te drinken. Wij mogen ook de sap en kokos proeven, het restant geeft Daan aan het aapje. Na dit alles is er natuurlijk de mogelijkheid alle kruiden te kopen bij het bijbehorende winkeltje...
We vervolgen onze weg en om 11 uur is het tijd voor koffie! Na het bakkie steken we de weg over naar een rubberplantage. Dit is geen groot opgezette professionele plantage, maar dat is 60% van de plantages niet. We zien het rubbersap uit de schors stromen en de gids vertelt over de verschillende kwaliteiten rubber en waar ze voor gebruikt worden. Vervolgens laat de oude man die de plantage beheert zien hoe hij de schors er af snijdt en zien we de sap eruit lopen in de bakjes.
Van al die plantages krijgen we honger, dus gelukkig is de volgende stop voor de lunch! Het tempo zit er goed in, we nemen plaats en onze drank wordt opgenomen, enkele minuten later volgt de soep en nog voordat deze op is worden we uitgenodigd voor het buffet. De laatste hap van de loempia genomen hebben staat het fruit van het toetje al op tafel en wordt de koffiebestelling opgenomen en nog geen 5 minuten volgt de rekening... Al snel blijkt de reden van de haast, het is 14 uur en we zijn nog niet op de helft van de rit voor vandaag!
Met de magen weer vol zetten we de reis voort. Aanvankelijk zouden we stoppen om te zien of we tijgers konden spotten. De gids geeft onder kleine druk toe dat hij nog nooit een tijger heeft gezien, dus we rijden door naar de Evenaar! Voordat we uitstappen geeft de gids aan dat er wel een ritueel hoort bij het passeren van de evenaar. We stappen uit en worden gelijk belaagd door t-shirt verkopers. Ook zij moeten wachten totdat we daadwerkelijk de overstap hebben gemaakt. We staan op een rij naast elkaar voor de lijn die de evenaar voor moet stellen en de gids maakt met bijna elke camera een foto van ons. Daarna moeten we driemaal Horas roepen, dat is de begroetingskreet van de Batak, en dan lopen we gearmd de evenaar over! De straat verkopers staan gelijk voor ons neus, maar Daan en ik slaan over. Als we weer in de bus zitten krijgen we van de gids een certificaat op naam uitgereikt om het officieel te maken.
Het laatste stukje naar Bukittingi wordt ingezet, maar het wordt donker en dan is het helemaal lastig de bus over de smalle weggetjes te manoeuvreren. Gelukkig is dit de buschauffeur zijn vaste route en brengt hij ons veilig naar het hotel. Een schitterend hotel, beter dan ons doorreishotel van gisteren, en het mooie is dat we hier de laatste twee dagen op Sumatra verblijven!
Als we een klein uur onderweg zijn, is het tijd voor de eerste stop. Gepland was te stoppen bij een wasplaats aan de rivier waar de vrouwen uit het dorp de kleding wassen. We hadden dan ook zeepjes meegenomen uit het hotel om uit te delen, maar door de regen is het pad naar de rivier te nat en glibberig. We lopen een klein stukje door langs de weg maar de palmolieplantage. Ook deze plantage oogt niet professioneel, de grond onder de palmbomen staat vol onkruid, waardoor het lastig is de vruchten te 'oogsten' van de grond. De gids vindt toch een vrucht en snijdt deze open en laat hem zien. De olie wordt onder andere gebruikt voor shampoo, wie kent er niet PALMOLIvE shampoo?
We blijven voor de volgende excursie in de plantages, dit keer worden er kruiden verbouwd. Zo zien we de plant waar van de zaden zowel witte als zwarte peper wordt gemaakt. Verder zien we de wortels waar kerrie van wordt gemaakt en ook doppinda's, die aan wortels groeien, wie wist dat? We krijgen nog de cacaobonen te zien, de noot van de nootmuskaat, de boomschors waar kaneel van gemaakt wordt en citroengras. Er wordt afgesloten met een showtje, een aapje wordt aan een touw een palmboom ingestuurd en plukt twee kokosnoten. Het arme beestje wordt daarna weer vastgezet aan zijn paal, maar krijgt als beloning een kokosnoot om leeg te drinken. Wij mogen ook de sap en kokos proeven, het restant geeft Daan aan het aapje. Na dit alles is er natuurlijk de mogelijkheid alle kruiden te kopen bij het bijbehorende winkeltje...
We vervolgen onze weg en om 11 uur is het tijd voor koffie! Na het bakkie steken we de weg over naar een rubberplantage. Dit is geen groot opgezette professionele plantage, maar dat is 60% van de plantages niet. We zien het rubbersap uit de schors stromen en de gids vertelt over de verschillende kwaliteiten rubber en waar ze voor gebruikt worden. Vervolgens laat de oude man die de plantage beheert zien hoe hij de schors er af snijdt en zien we de sap eruit lopen in de bakjes.
Van al die plantages krijgen we honger, dus gelukkig is de volgende stop voor de lunch! Het tempo zit er goed in, we nemen plaats en onze drank wordt opgenomen, enkele minuten later volgt de soep en nog voordat deze op is worden we uitgenodigd voor het buffet. De laatste hap van de loempia genomen hebben staat het fruit van het toetje al op tafel en wordt de koffiebestelling opgenomen en nog geen 5 minuten volgt de rekening... Al snel blijkt de reden van de haast, het is 14 uur en we zijn nog niet op de helft van de rit voor vandaag!
Met de magen weer vol zetten we de reis voort. Aanvankelijk zouden we stoppen om te zien of we tijgers konden spotten. De gids geeft onder kleine druk toe dat hij nog nooit een tijger heeft gezien, dus we rijden door naar de Evenaar! Voordat we uitstappen geeft de gids aan dat er wel een ritueel hoort bij het passeren van de evenaar. We stappen uit en worden gelijk belaagd door t-shirt verkopers. Ook zij moeten wachten totdat we daadwerkelijk de overstap hebben gemaakt. We staan op een rij naast elkaar voor de lijn die de evenaar voor moet stellen en de gids maakt met bijna elke camera een foto van ons. Daarna moeten we driemaal Horas roepen, dat is de begroetingskreet van de Batak, en dan lopen we gearmd de evenaar over! De straat verkopers staan gelijk voor ons neus, maar Daan en ik slaan over. Als we weer in de bus zitten krijgen we van de gids een certificaat op naam uitgereikt om het officieel te maken.
Het laatste stukje naar Bukittingi wordt ingezet, maar het wordt donker en dan is het helemaal lastig de bus over de smalle weggetjes te manoeuvreren. Gelukkig is dit de buschauffeur zijn vaste route en brengt hij ons veilig naar het hotel. Een schitterend hotel, beter dan ons doorreishotel van gisteren, en het mooie is dat we hier de laatste twee dagen op Sumatra verblijven!
Het is weer erg leuk om jullie verhalen te lezen!!
Heel veel plezier nog!!
Kus Paula