6 november - op tour in en rond Bukittingi

Vandaag mogen we dus uitslapen tot 7 uur en daar hebben we gebruikt van gemaakt! In dit hotel weer wifi, dus Koos kon gisteren eindelijk de reisverslagen en foto's van de afgelopen dagen online zetten. Helaas wordt de nachtrust verstoord door de minaret van de nabijgelegen moskee! Om half 5 gaan de minaretten aan en we mogen ook nog meegenieten van de dienst....oordoppen doen dan wonderen!

 

Na het ontbijt, met pancakes, staat de bus natuurlijk weer klaar om te vertrekken naar het paleis van de laatste raja (koning) in Pagaruyung. Dat doen we natuurlijk met de nodige tussenstop en de eerste is bij de apotek, een apotheek! Koos z'n ooglid is namelijk ontstoken en gelukkig is er "een dokter in de zaal (groep)" en bij de apotek wordt voor € 0,40 een tubetje gekocht wat beterschap moet bieden!

 

Het is een aardig stuk de stad uit en dan is de eerste fotostop. We zien nu niet alleen rijstvelden maar ook de lokale bevolking die er aan het werk is. Het ouderwets ploegen met een buffel, planten van de kiemen en het oogsten van de rijst. De koffiestop die volgt is bij het Singkarakmeer, lang niet zo groot als het Tobameer, maar wel 8 bij 17 kilometer groot. We zijn nog niet weg of de volgende excursie dient zich al aan.We zien eerst twee grote huizen in de stijl van de Minangkabau, de bewoners van Noord Sumatra. Zij hebben net als de Batak rondvormige puntdaken, maar de punten zijn nog stijler en hoger. Overigens een apart volk de Minangkabau, ze zien zichzelf als slim en sluw! Stelen mag niet, want dat is voor domme mensen, maar bedriegen wel. Slimme mensen bedriegen en domme mensen trappen daar in...

 

Na de Minangkabau huizen lopen we naar een klein schuurtje wat een pindakoekjesfabriek is! In het warme fabriekje zitten vrouwen aan weerszijde achter grote pannen met frituurvet. Ze gooien een mix van deeg en pinda's op drie kleine schoteltjes en dan het vet in. Een paar minuten drijven in het frituurvet en dan zijn de koekjes klaar om ingepakt en verkocht te worden. We mogen natuurlijk proeven en dat smaakt goed!

 

De volgende stop is dan eindelijk het paleis, nou ja een tweede replica ervan! Het origineel is door tegenstanders van de koning in de brand gestoken en de eerste replica heeft door blikseminslag hetzelfde lot ondergaan. Het paleis waar wij nu voor staan schijnt wel een stukje groter te zijn dan het origineel. De mogelijkheid bestaat om een groepsfoto voor het paleis te maken en voor de €1,60 dat dit kost hoeven we het niet te laten... Verder is er weinig te zien, het museum wat in het paleis zit wordt verbouwd, dus naar binnen mogen we niet. Een paar uit de groep gaan wel in 'klederdracht' op de foto. Dat ziet er mooi uit, maar het zonnetje is flink warm en een paar extra lagen maakt het wel erg warm. Als we teruglopen naar de bus zijn de foto's al klaar, weer een souveniertje! 

 

Het is ondertussen lunchtijd, dus we rijden terug richting Bukittingi en stoppen bij een pittoresk terras boven het water voor een lokale Padanglunch. In principe is het eten hetzelfde alleen wordt het opgediend als tapas, op kleine schoteltjes.  Het ziet er lekker uit, maar het smaakt een stuk minder... Vooral heel droog en de vis nog vol met graten! De vissen in het water onder het terras hebben er hopelijk wel van genoten.

 

We zetten het laatste stukje in naar Bukittingi om daar het Karbouwgat te bezichtigen, zeg maar de Grand Canyon van Sumatra. Vanaf de uitzichttoren hebben we een mooi uitzicht en schieten we wat plaatjes. Terug de bus in voor de laatste attractie van vandaag, we gaan naar de heuvel van voormalig fort "de Cock", waar alleen de kanonnen er nog aan herinneren. Het is nu een park dat dienst moet doen als een soort dierentuin, waarvandaan we over een hangbrug naar de andere berg lopen. Waar aan de ene kant van de brug voornamelijk vogels in veel te kleine kooien zitten, komen we aan de andere kant dieren tegen in nog slechtere omstandigheden. Marianne Thieme zou hier de verkiezingen ruim winnen...olifanten staan aan de ketting, twee beren zitten op een klein betonnen plateau, het hertenverblijf ligt vol met plastic etc. De gids geeft het ook aan, Indonesiërs hebben een heel andere manier van omgang met dieren. Tja, wat wil je als je honden eet...

 

We lopen terug over een markt naar een beroemde klokkentoren en stappen dan de bus in voor de rit terug naar het hotel. Even tijd om bij te komen en ons op te frissen. s Avonds gaan we naar een dinershow in het hotel. Het eten smaakt goed, de show is wat minder. Een dame met een veel te hard staande microfoon kondigt in slecht en onverstaanbaar Engels de acts aan. Buiten een lokale vechtsport demonstratie zijn het traditionele dansen alles behalve spannend.... We gaan terug naar de lobby, internetten nog wat en dan naar bed.

 

Morgen uitslapen want we vliegen pas om 14 uur naar Java...maar wel weer de oordoppen in!