4 november - reisdag naar Padang Sidempuan
4 november 2012 - Padang Sidempuan, Indonesië
Gisteren leek het dus vroeg met 7 uur gewekt worden, maar vandaag was het nog vroeger. Om half 6 ging de wekker, zelfs te vroeg voor de bell boy om een wake up-call te doen. Reden van het vroege opstaan is dat we 225 kilometer moeten afleggen en volgens de gids gaat de weg van 'normaal, naar slechte weg naar weg-is-weg! De verwachting is dat we er 10 uur over doen, exclusief stops...
Na het ontbijt gaan de koffers weer aan boord van de boot en begint de terugtocht naar het vaste land. Een klein half uurtje zijn we onderweg en met het vroege uur en het windje is het nog fris! Als de boot is aangelegd gaan de koffers weer onderin in de bus en vertrekken we naar Padangsidimpun.
De eerste stop is al vrij vlot, bij een plantage waar ananas, papaja en koffiebonnen worden gekweekt. Eigenlijk is het een veredelde moestuin, maar wel mooi om te zien hoe de ananassen groeien van bloem tot vrucht. Zo duurt het 2,5 jaar voordat de plant vruchten krijgt en dan nog 6 maanden voordat de ananas volgroeid is. Natuurlijk mogen we proeven en de verse ananas smaakt heerlijk zoet.
Hierna weer terug de bus is. Het is zondag, dus nog drukker met kinderen die in de voortuin aan het spelen zijn of over de drukke weg lopen. soms zijn ze net 4 jaar oud en lopen ze al in groepjes langs de kant van de weg. Zodra ze onze bus zien beginnen ze enthousiast te zwaaien en "hello, hello!" te roepen. De volgende stop is de koffiestop, we lopen via een grote overdekte markt waar kruiden, groente en fruit, vis etc wordt verkocht. De vis zwemt nog maar half levend in de teilen en de stank van de dode vis is niet te harden. Nadat we een lokale oliebol-achtig koekje hebben gegeten lopen we de markt weer af en naar het koffiehuis. Het is maar een smoezelig gebeuren, de koffie niet je van het en over het toilet zullen we maar niet beginnen...
De bus in en snel verder naar de volgende stop: zwavelbronnen van Sipoholon! Het is een soort mini-IJsland met zwavelstenen en warmwaterbronnen en de geisers zijn kleine pruttelende plassen. Het water loopt via watervallen naar beneden. We lopen terug langs een van de vele kerken van West-Sumatra. Elk dorp, hoe klein of groot ook, heeft een kerkgebouw wat 10x luxes en groter is dan de gemiddelde woning. Ruim 70% van de bevolking is ook christelijk, de rest is moslim en zij wonen voornamelijk in Noord-Sumatra.
We rijden een klein stukje verder naar het volgende dorp voor de lunch. Het is een soort lokaal koffiehuis met een oude man en vrouw die de tent runnen. Het eten smaakt goed en de oude man beheerst ook nog eens Engels blijkt bij het afrekenen.
We gaan weer de Sumatra Highway No 1 op. Deze weg loopt van Medan naar Jakarta, is 2.000 km lang en als je met de lokale bus gaat doe je er 70(!!) uur over! Af en toe is het gewoon, maar smal, asfalt, maar regelmatig zitten er slechte stukken tussen met kuilen en plassen. Als we na 1,5 uur rijden het redelijk zat zijn, vindt de gids dat blijkbaar ook. We stappen uit en lopen een stuk over de weg met een mooi uitzicht over de rijstvelden. We lopen een stenen trap af naar het riviertje dat daar stroomt en staan dan midden in de rijstvelden. Eindelijk zien we de rijst van dichtbij, de steeltjes met nog groene rijstkorrels. Dan terug naar boven en de bus weer in voor het laatste stuk.
We komen aan bij het stuk dat de gids omschrijft als "de weg-is-weg-weg" en de omschrijving klopt aardig. Het is vooral modder en rotsen, maar gelukkig heeft het vandaag niet meer geregend en de chauffeur kent het terrein want de bus is zo boven, wat wel een applaus waard is!
Dat we steeds meer in een moslim gebied komen, blijkt naast dat er minder kerken en meer moskeeën komen uit het feit dat ons moslimhotel geen bier verkoopt. Daar heeft de gids een oplossing voor want hij bestelt van te voren het bier, dat door het personeel op tafel klaar wordt gezet. Ergens anders het bier kopen en gewoon in het hotel opdrinken mag blijkbaar wel. Om 7 uur komen we aan bij het hotel en staat de rijsttafel weer klaar, inclusief bier. Het is een tussenstophotel, morgen reizen we weer verder en nog meer kilometers, dus weer vroeg op!
Na het ontbijt gaan de koffers weer aan boord van de boot en begint de terugtocht naar het vaste land. Een klein half uurtje zijn we onderweg en met het vroege uur en het windje is het nog fris! Als de boot is aangelegd gaan de koffers weer onderin in de bus en vertrekken we naar Padangsidimpun.
De eerste stop is al vrij vlot, bij een plantage waar ananas, papaja en koffiebonnen worden gekweekt. Eigenlijk is het een veredelde moestuin, maar wel mooi om te zien hoe de ananassen groeien van bloem tot vrucht. Zo duurt het 2,5 jaar voordat de plant vruchten krijgt en dan nog 6 maanden voordat de ananas volgroeid is. Natuurlijk mogen we proeven en de verse ananas smaakt heerlijk zoet.
Hierna weer terug de bus is. Het is zondag, dus nog drukker met kinderen die in de voortuin aan het spelen zijn of over de drukke weg lopen. soms zijn ze net 4 jaar oud en lopen ze al in groepjes langs de kant van de weg. Zodra ze onze bus zien beginnen ze enthousiast te zwaaien en "hello, hello!" te roepen. De volgende stop is de koffiestop, we lopen via een grote overdekte markt waar kruiden, groente en fruit, vis etc wordt verkocht. De vis zwemt nog maar half levend in de teilen en de stank van de dode vis is niet te harden. Nadat we een lokale oliebol-achtig koekje hebben gegeten lopen we de markt weer af en naar het koffiehuis. Het is maar een smoezelig gebeuren, de koffie niet je van het en over het toilet zullen we maar niet beginnen...
De bus in en snel verder naar de volgende stop: zwavelbronnen van Sipoholon! Het is een soort mini-IJsland met zwavelstenen en warmwaterbronnen en de geisers zijn kleine pruttelende plassen. Het water loopt via watervallen naar beneden. We lopen terug langs een van de vele kerken van West-Sumatra. Elk dorp, hoe klein of groot ook, heeft een kerkgebouw wat 10x luxes en groter is dan de gemiddelde woning. Ruim 70% van de bevolking is ook christelijk, de rest is moslim en zij wonen voornamelijk in Noord-Sumatra.
We rijden een klein stukje verder naar het volgende dorp voor de lunch. Het is een soort lokaal koffiehuis met een oude man en vrouw die de tent runnen. Het eten smaakt goed en de oude man beheerst ook nog eens Engels blijkt bij het afrekenen.
We gaan weer de Sumatra Highway No 1 op. Deze weg loopt van Medan naar Jakarta, is 2.000 km lang en als je met de lokale bus gaat doe je er 70(!!) uur over! Af en toe is het gewoon, maar smal, asfalt, maar regelmatig zitten er slechte stukken tussen met kuilen en plassen. Als we na 1,5 uur rijden het redelijk zat zijn, vindt de gids dat blijkbaar ook. We stappen uit en lopen een stuk over de weg met een mooi uitzicht over de rijstvelden. We lopen een stenen trap af naar het riviertje dat daar stroomt en staan dan midden in de rijstvelden. Eindelijk zien we de rijst van dichtbij, de steeltjes met nog groene rijstkorrels. Dan terug naar boven en de bus weer in voor het laatste stuk.
We komen aan bij het stuk dat de gids omschrijft als "de weg-is-weg-weg" en de omschrijving klopt aardig. Het is vooral modder en rotsen, maar gelukkig heeft het vandaag niet meer geregend en de chauffeur kent het terrein want de bus is zo boven, wat wel een applaus waard is!
Dat we steeds meer in een moslim gebied komen, blijkt naast dat er minder kerken en meer moskeeën komen uit het feit dat ons moslimhotel geen bier verkoopt. Daar heeft de gids een oplossing voor want hij bestelt van te voren het bier, dat door het personeel op tafel klaar wordt gezet. Ergens anders het bier kopen en gewoon in het hotel opdrinken mag blijkbaar wel. Om 7 uur komen we aan bij het hotel en staat de rijsttafel weer klaar, inclusief bier. Het is een tussenstophotel, morgen reizen we weer verder en nog meer kilometers, dus weer vroeg op!
